Verdriet

Verdriet

Alleen maar huilen.

Dat is wat ik op dit moment doe nu ik dit schrijf.

Mijn gedachten gaan kris kras door elkaar.

Ik snap het ook gewoon niet.

Waarom ik 2 weken geleden me nog super goed voelde kwa energie ben ik nu helemaal kapot.

Hoe kan dat? Waarom heb ik dit toch...

Het lastige is ook dat het nu ook nog schoolvakantie is.. het komt zo slecht uit.

Ik moet er zijn voor mijn 2 jongens maar ik faal op dit moment echt als mama..

Dit zorgt voor nog meer emoties.

Boosheid,verdriet onzekerheid en ook angst.

Het hebben van de ziekte MS is zoiezo natuurlijk al heel klote. Maar het idee dat deze dalen heeeel vaak gaan komen en je nooit helemaal vanaf komt maakt me echt heel bang. 

Zal ik dit ooit beter kunnen verdragen?

Zal ik ooit wat liever tegen mezelf kunnen zijn en gewoon om hulp kunnen vragen zonder dat het als falen voelt?

♡