Ik ben een trotse mama van 2 avontuurlijke jongens
van 2 en 5 jaar.
M'n kids waar ik natuurlijk veel van hou die slurpen soms echt alle energie uit me..
Ze hebben ook een leeftijd waarbij ze samen echt wel heftig kunnen zijn..
Vooral samen.
Mag ik me wel zo voelen??
Ook omdat je bijvoorbeeld je vriendinnen of andere mama's om je heen ziet die dit nooit lijken te hebben.
Of zijn we er allemaal gewoon niet heel eerlijk in en houden we het erg voor onszelf?
Een chronische ziekte zoals MS is zoiezo al lastig want geen 1 dag is hetzelfde. De ene dag voel je je gewoon goed en de andere dag ben je 1 bonk emoties en oververmoeid en overprikkeld..
Dan heb ik het nog niet eens over de lichamelijke pijn en beperkingen..
Op zulke dagen probeer ik meestal gewoon door te gaan en er niet teveel over na te denken of te praten.
Want met wie moet ik praten?
Niet rot bedoeld maar de meeste om je heen die snappen het gewoon niet.
Gelukkig maar!
Maar toch voelt dat erg eenzaam.
Ik ben zelf degene die om hulp moet vragen.
De gedachten als ik om hulp vraag gaan dan door me hoofd of die ene vriendin of m'n man of wie dan ook niet helemaal gek word van mijn geklaag...
Daardoor probeer ik het toch maar voor mezelf te houden..
Maar dat is natuurlijk ook niet de oplossing..
Is het raar dat ik die ene persoon wens die het aanvoelt hoe ik me voel?
Die het snapt hoe ik me voel en die vraagt hoe het met me gaat en dat als ik zeg "goed" dat diegene ook zegt: nee je zegt goed maar ik zie het aan je dat het niet goed gaat..
Soms maakt het me zo verdrietig dat ik niet zo iemand heb.
En aan de andere kant kan ik het ook gewoon van niemand verwachten.
En dat voelt soms gewoon echt ontzettend eenzaam..
Liefs Annebel♡
Reactie plaatsen
Reacties
NEE, ik vind het helemaal niet gek dat je dat voelt.
Ik zit dan in een heel ander situatie maar voel soms hetzelfde. Als mensen is echt wisten hoe het is om met "XYZ" te leven zouden ze er toch anders er tegen aan kijken. Begrip kan maar tot een beperkt punt... voor de rest is het meer mensen die er zelf mee te maken hebben die je een stuk meer kunnen begrijpen.
Ik wens je veel kracht ( al heb je dat niet nodig powervrouw!)
Jaa ik denk dat het voor veel mensen helaas herkenbaar kan zijn in meerdere soorten situaties en of ziektes.
Lief dat je de tijd even neemt om te reageren♡ en ik hoop dat je je misschien door mijn blog te lezen iets meer begrip voelt of minder "alleen".
En dankjewel ook jij bent een powervrouw ♡